یادداشت مدیرمسئول

حلقه دره آخر دنیا نیست. جایی برای زندگی از نوع دیگر است! جایی در همین "نزدیکی " که زباله هایمان را "دور" می ریزیم! نه خدای من، دور چرا ؟ما زباله ها و پسماند روزانه خود را درآغوش می گیریم و در کنار همشهریانمان دفع می کنیم.

جایی در همسایگی شهرک مسکونی ابریشم و مسکن مهر و فرودگاه پیام. ما متهم ردیف اول نیستیم با آنکه زباله هایمان را تفکیک نمی کنیم و زباله‌های تر و خشک را باهم در یک بسته تحویل زباله گردها و گربه‌ها می‌دهیم. آنها هم متهم ردیف اول نیستند زیرا شورای شهر سطل های زباله را بدون تدبیر و دور اندیشی جمع کرده است. زیرا شهرداری هم سرساعت نمی آید. انگار با زباله گردها و آلوده کننده‌های شهر دست به یکی کرده باشد و برایشان زمان بخرد. ما مقصر نیستیم با اینکه اگر هم ماشین حمل زباله سرساعت بیاید ما آمادگی تحویل دادن زباله هایمان را نداریم! حتی با اینکه سبک زندگی ما درست نیست و استان بی یال و دم و اشکم البرز، روزی 1500 تن زباله تولید می کند و روی هم کوهی متعفن از زباله در حلقه دره می آفریند. کوهی از زباله که از دور علی‍‌رغم بوی بسیار زننده ای که دارد زیباست! مجموعه بی نظیری از پرندگان وحشی، یکجا در کنار هم زیر آسمان آبی و آفتاب درخشان  با نظمی هندسی و آیرودینامیک می رقصند. دسته دسته  کلاغ و پرندگان مهاجر و شهری ، سار، مینا، سارگپه،...می چرخند. موش‌های خرسند و سیر، شکار عقاب سانان می شوند. سگ های آزاد و خوشحال به این همه غذا و زیبایی عادت کرده اند. امیدشان نا امید نمی‌شود تا ما با تمام قدرت زباله تولید می‌کنیم. اینجا زیباست ! کثیف است. نا به جاست. زیرا ریه های لذت پراکسیژن مرگ است آنسو تر شیرابه‌های سیاه و بدبو چون چشمه های جوشیده از دل کوه، گاه کف آلود به سمت زمین سرازیر می شوند و جوی‌هایی چون افعی سیاه دریاچه ای را سیراب می کنند که از دور اوان الموت را ماند! نامش لاگون است. اما اینجا زمین مظلوم است و خاک و آنچه در خاک زیست می کند و به چشم انسان نمی آید. 110 هکتار زمین زیرپای تولیدات انسان از عفونی تا خوراکی . از نوشیدنی تا پوشیدنی و هرآنچه در ذهن بگنجد . تنها سیاره ما زمین، مانند همیشه صبور و زیباخو، در لاگون های خشک شده مخروط های رسوبی می سازد. مانند دره مریخی ها! گلایه نمی‌کند. حوصله اش از نافهمی و کج فهمی بشر سر رفته و سفالگری می‌کند. از کثافت زیبایی خلق می‌کند. ما هنوز زباله تولید می‌کنیم. مسئولین راه استفاده درست از طلای کثیف را بلد نیستند و جانداران بسیاری از خطای ما نان می‌خورند! و این چرخه نمی دانم بگویم معیوب یا معلول اما همچنان ادامه دارد 

فریبا کلاهی