معاون منابع انسانی سازه سیم:
کمبودنیروی انسانی، پاشنه آشیل تولید است
بزرگترین مشکل شهرک صنعتی اشتهارد کمبود نیروی انسانی به ویژه متخصص است.
آیین باور - گروه قطعات خودرو عظام از 12 شرکت بزرگ تولیدي تشکیل شده است. موضوع کسب و کار گروه، تولید قطعات خودرو است و فعالیت آن از سال 1376 آغاز شده و تا کنون ادامه دارد. اکبری معاون منابع انسانی گروه سازه سیم پویش مستقر در شهرک صنعتی اشتهارد که به تولید انواع دسته سيم وکابل خودرو مشغول است در این گفتگو مهمان ماست:
• گفتگویمان را اینطور آغاز کنیم که مهمترین اصل تولید را چه می دانید؟
حضورحیاتی نیروی کار در واحد های تولیدی را نباید دست کم گرفت. کمبود نیروهای متخصص یا کارگران ساده ای که جویای کار و مایل به حضور در شهرکی باشند که دورترین نقطه استان است، مشکل عمده واحد صنعتی است. این حجم از سرمایه گذاری، مساحت، تجهیزات و پتانسیلی که وجود دارد در نبود نیروی کار خروجی لازم را ندارد و ناگفته واضح است بعد مسافت عامل تاثیر گذار و اصلی است. موقعیت جغرافیایی اشتهارد و نقطه ای که شهرک صنعتی در آن واقع شده از یک سو و پتانسیل موجود از سوی دیگر در تعارض است. بعد مسافت مانع جذب نیروی کار است. حتی شرایط خوب و قرار داد های منصفانه و امکانات رفاهی، انگیزه کافی برای رفت و آمد به شهرک ایجاد نمی کند.
• با توجه به تعدد شهرکهای صنعتی استان البرز،آیا مشکل نیروی انسانی در دیگر نقاط وجود ندارد؟
شهرک صنعتی بهارستان داخل کمالشهر است بعد مسافت یک ربع تا بیست دقیقه ، شهرک صنعتی هشتگرد نیم ساعت تا 40 دقیقه ، شهرک صنعتی سپهر و نظرآباد بعد مسافت 40 دقیقه ، شهرک صنعتی ماهدشت بعد مسافت نیم ساعت، شهرک صنعتی پیام بعد مسافت نیم ساعت، شهرک صنعتی امید و کوثر بعد مسافت 40 دقیقه ، گرمدره بعد مسافت 30 دقیقه ؛ اشتهارد،1 ساعت و 40 دقیقه تا کرج فاصله دارند. بنابراین انگیزه ای برای کارگر وجود ندارد روزی 3 الی 4ساعت از عمرش در راه رفت و آمد بگذرد. شهرهایی که نام بردیم جمعیت ساکن کافی برای جذب نیروی کار دارند یا نزدیک کرج هستند. اشتهارد نه جمعیت بومی کافی دارد نه امکان جذب از دیگر شهرستانها .که همان حقوق را بگیرند و بعد مسافت را تحمل کنند.
• پس انگیزه کارفرما برای ادامه تولید چیست؟
بله سوال خوبیه برای کارفرما چه حسنی دارد وقتی اینجا حتی آب و هوا ی خوبی هم ندارد بیاید و سرمایه اش را بخواباند و تولید کند؟ پاسخ دو کلمه است "معافیت مالیاتی " . تولید کننده هایی که که پول نداشتند آمدند. اما اگر با دقت حساب و کتاب کنیم، طرف میلیارد میلیارد سرمایه را روی هم گذاشته و دو برابرآن مالیاتی را که نمی دهد، هزینه سرویس ایاب و ذهاب نیروی کار می کند! در شرکت ما برجی 5میلیارد به عبارتی سالی 60 میلیارد تومان هزینه سرویس کارکنان است که بسیار کمتر از مالیات احتمالی است. پس کارفرما دو ویژگی احتمالی دارد : یا بی پول است یا پول بده نیست.این آدمی که پول بده نیست یا بی پول است در چنین محلی یک صنعت راه انداخته که اگر بخواهد هزینه های جانبی تامین نیرو و جمع کردن کارگر را متقبل شود، اموراتش نمی گذرد، می شود "بنیاد خیریه" یا "ضرر ده" در نهایت چنین کسب و کاری صرف نمی کند . همه واحدهای شهرک صنعتی اشتهارد مبتلا به همین قضیه هستند و برای همین روز به روز تعداد واحدهای تعطیل و غیر فعال بیشتر می شود.
• کدام دسته از مشکلات داخلی، فارغ از بعد مسافت، تولیدکنندگان را تحت فشار قرار داده است؟
اینجا تابستان آب ندارد، زمستان گاز ندارد و زمستان و تابستان برق ندارد . هفته ای دو روز زنگ تعطیلی می زنند. این بلوک تا آن بلوک از ساعت 8 صبح امروز تا 8 صبح فردا و اون یکی بلوک از این ساعت تا اون ساعت برق ندارد. واحد صنعتی که برق ندارد اما کارگر دارد، تولید ندارد اما دستمزد باید بدهد،چه کند؟ می گویند وقت طلاست ؛ اینجا در واحدهای تولیدی تعاریف با واحد اداری کمی تفاوت دارد. واحد تولید 365 روز کاری دارد. اگر کارگر یک روز کارنکند آن روز ازبین رفته و جای جبران ندارد تنها همان 364 روز دیگر برایش می ماند. زیر برای هر روز بودجه بسته و بابتش دارد حقوق میدهد . به کارگر ربطی نداردکارفرما مواد اولیه، برق،یا..دارد یا ندارد، حقوقش رو می خواهد. من کارفرما هزینه ای را بایدپرداخت کنم که بابتش درآمد ندارم. اینجا هفته میره و میاد اما برق نیست یعنی یک هفته آب نیست ما آب شرب را هم می خریم و حتا آب شور هم به کفایت نیست در حالی که صنایع با آب کار می کند.
• پیشنهادشما به عنوان یک صنعتگر برای حل معضل کمبود نیروی انسانی و مشکلات موجود و ایجاد انگیزه در کارگر و کارفرما چیست ؟
اسکان کارگری به صورت خانوادگی . با فرماندار صحبت کردیم کمبود آب و برق را هم مطرح کردیم که اگر این کمبود سالی 2 ماه یا سه ماه باشد قابل تحمل است. مثلا با ژنراتور می شود حلش کرد. یا آب شور را می خریم. اما ایجاد انگیزه برای نیروی انسانی به راحتی قابل حل نیست. پیشنهاد دادم از فضاهای دولتی و بلا استفاده اینجا مثلا ساختمان فنی حرفه ای که خالی است محل اسکان ایجاد کنیم. بسیاری شهرها مازاد نیروی کار وجود دارد ما می توانیم مسئله بیکاری را حل کنیم. به خانه های سازمانی نزدیک شهرکهای صنعتی نیاز داریم اما به جای آن سرویس ایاب و ذهاب کارگرها را گذاشتند که به دلیل قدیمی بودن بلا استفاده ماند کسی هم استقبال نکرد .باید دکل های مخابرات و چاه های آب را به برق اضطراری مجهز کنند ؛ برق که قطع می شود دکل مخابراتی واینترنت و تلفن و آب تمام چاه ها هم قطع می شود. چاه های آب باید ریکاوری شود. پساب هارا پالایش کنند آب صنعتی یا کشاورزی برگردد داخل چرخه ی صنعت این طوری 70 یا 80 درصد مشکل این شهرک حل می شود.
کدخبر: 2220
خبرنگار: فریبا کلاهی
تعداد بازدید: 2628