داستانی شد این مرز زنگزور!
"خانم سخنگو عمدا اشتباه کرد!؟"
به قلم مهراب رجبی شوربختانه باید بگویم گویا زبانم لال "خانم سخنگو عمدا اشتباه کردند!؟
آیین باور_ یادداشت چند روز پیش، با عنوان "آقای سخنگو سهوا اشتباه کرد" با استقبال قابل تاملی مواجه شد. تعداد زیادی از خوانندگان ارجمند با مشارکت در بحث و ارائه نقطه نظرات خود و با نقد و بررسی موضوع، از جنبه های گوناگون به ارزیابی و بررسی آن پرداختند.
در آن یادداشت ضمن تاکید بر اهمیت فوق العاده مرزهای کشورمان با کشور ارمنستان، دالان زنگزور - مرزهای امید، مرزهای تنفس و انفاس مسیحا - در هر سه عرصه؛ ژئو پلیتیک، ژئو اکونومیک و ژئو استراتژیک، یاد آور شده بودم که جناب آقای بقایی هامانه سخنگوی محترم وزارت امور خارجه در مصاحبه مطبوعاتی خود، از روی سهو، طول مرزهای ایران را کمتر از میزان واقعی خود بیان داشتند. اما با ملاحظه مصاحبه هفتگی اخیر سرکار خانم دکتر فاطمه مهاجرانی سخنگوی ارجمند دولت، شوربختانه باید بگویم گویا زبانم لال "خانم سخنگو عمدا اشتباه کردند!؟"
مشارالیها در مقابل خبرنگاران و پرسشگران با انگیزه، در حالیکه نقشه ای از مناطق مرزی شمال غربی کشور را در دست داشتند، با ساده سازی و تا حدودی سعی در کم ارزش و بی اهمیت جلوه دادن مساله، با نشان دادن مرز ایران با ارمنستان، بیان داشتند؛
"این تیکه، زنگزور است!؟" "قرار نیست کل مرزهای شمالی از دست برود!؟"
تو گویی - خدای ناخواسته - قصد داشتند به پرسشگر و به شنونده و بیننده اینگونه القا کنند که مرزهای ایران از دریای خزر تا ترکیه - از بستر آستارا چای تا روستای دارکلان، حدود هشتصد کیلومتر است. این کمتر از پنجاه کیلومتر عددی نیست که بخواهیم خود را به زحمت بیندازیم -
بلا تشبیه معادل آنچه پادشاه بی کفایت قاجار در پیامش به تزار روسیه در مورد سهمیه پنجاه درصدی ایران از دریای خزر، گفت؛ "یک جرعه آب شور دریای خزر آنقدر ارزش ندارد که کام همسایه شمالی خود را تلخ سازیم!؟" خدای ناکرده گویا قصد دارند این گونه جا بیندازند که "نوردوز" چندان مهم نیست الحمدلله گذر گاه های مستحکم و کار آمدی همچون؛ آستارا، مغان (گرمی و بیله سوار)، اصلاندوز (پارس آباد)، جلفا و پلدشت وجود دارند...!؟
به دانش و تسلط و همچنین میهن دوستی سرکار خانم مهاجرانی ایمان دارم، امید وارم این اظهارات نیز از روی سادگی - و همچنان سهو- باشد. اگر چه سرکار خانم سخنگو در بخشی از سخنان خود - البته نه به طور صریح، که به گونه ای در لفافه - از؛ حفظ تمامیت ارضی و حفظ حاکمیت آنها!؟ و به هم نخوردن نقشه کلی!؟ منطقه سخن گفتند، اما تصور می کنم - و استدعا دارم - خوب است طی نشستی ویژه، در سخنان خود تجدید نظر کرده و صریح و شفاف اعلام موضع نمایند، بلکه مشمول این بیت حکیم سربلند توس گردند؛ میان سپهدار و آن سروبن زنی بود، گوینده، شیرین سخن. مهراب رجبی ۲۳/۵/۱۴۰۴
کدخبر: 3018
تعداد بازدید: 5289