دوشنبه، 10 شهریور 1404 - 12:19

از مکانیزم ماشه تا دامنه‌های البرز؛ روایت یک جمعه

نام‌ها زنده‌اند؛ میراثی از خاک، درخت و باور

به قلم مهراب رجبی:

نی حدیث راه پر خون می کند

قصه های عشق مجنون می کند.


ساعت ده صبح روز جمعه است. بحث داغ این روزها "فعال شدن مکانیزم ماشه" و عواقب زیانبار آن می باشد. خصوصا که یکی از نمایندگان مجلس ارائه طرحی سه فوریتی "خروج ایران از NPT " را مطرح کرد!

در این خصوص، طی چند روز گذشته حداقل سه یادداشت منتشر کرده ام. 

گامی به طبیعت گذاشته، هوایی تازه کنیم؛

سه گزارش سراسر لطف، هم از سه دوست (هر سه فعال در حقوق بشر و محیط زیست) دریافت کردم. دو تن از کوهستان، و یکی از آنان از دشت، بهتر بگویم گزارشهایی قشنگ از هر سه ساحه البرز؛ دشت، کوهپایه و کوهستان.

آب دریا، جمله در فرمان توست

آب و آتش، ای خداوند، آن توست.

کلیپ کوهستان را، برادر خوبم جناب آقای مجتبی جعفری کلوانی از روستای اویزر، دامنه کوه هفت خوان/هفت خان، تهیه و ارسال داشته است.

قبلا به این مکان که امامزاده ای - مورد احترام، به ویژه از نگاه بومیان می باشد، رفته ام امام زاده "بی بی زبیده" دختر خانم آقا، امام موسی کاظم (ع).

دو برادر بی بی زبیده خانم، به نامهای محی الدین و رضی الدین، در آنسوی دامنه، در روستای آیگان آرمیده اند و هر سه، مورد احترام بوده و خصوصا از نگاه مردم محل، از تقدس ویژه ای برخوردارند. اینجا سرزمینی بس زیباست. سحر آمیز است و انگاری روح دارد. فضایی سراسر از آرامش و سخت الهام بخش. برخودار از پوشش گیاهی نسبتا خوب و پوشیده از درختانی همچون؛ ارس، بلوط، تا و توس...

جای نامها که همواره بر رمز و راز نهفته در این واژه ها تاکید داشته و معتقدم از عناصر اصلی هویت هر ملت می باشند و در بر دارنده، فرهنگ، تمدن، تاریخ، ادبیات/زبان شناسی، هنر، آداب، باورها، رویدادها، مهاجرتها و در مجموع، انباشته ای از فرهنگ و تمدن تعیین کننده هویت، و به منزله میراثی جاودان و گرانبها از نیاکان می باشد، آری جای نامها نیز به طرز عجیبی. زنده و شکوهمند می باشند؛

شیرین گرز (گرز، نام گیاهی مفید و مورد علاقه گوسفند می باشد، شیرین، هم می تواند به طعم و مزه اشاره داشته باشد و هم به معنای علف شیر افزا!)، اندی چال (به معنای دامنه فراخ و دلنواز)، ونه تل (کوه پوشیده از درخت ون)، چال یورد(کوه دارای سرپناه)، چاک پاره،  میران، گاره/گهواره (مکانی برای استراحت گوسفندان)، وجارک، زرشگک... 

آقا مجتبی گفت، تا یک سال قبل، روانشاد "سید حاجی شفیعی" داوطلبانه و با شور و اشتیاق مسئولیت آبیاری درختان توت را بر عهده داشتند، بعد از فوت ایشان، اندکی در این ماموریت الهی و انسانی وقفه افتاده، من هر از گاهی سری زده و با استفاده از آب چشمه جوشان در کوه، این کار را انجام می دهم؛

محرم ناسوت ما، لاهوت باد

آفرین بر دست و بر بازوت باد.

در زمینه درختان مثمر، جالب اینکه علاوه بر توت و گردو، شمار زیادی درخت گلابی/امرود -همرو دار- نیز در این مکان وجود دارد.

اما نکته ای که مایلم بر آن تاکید کنم، چندی قبل هم در ارتباط با لزوم توسعه کشت دیم، به آن اشاره ای کرده بودم. استفاده از خاک، محیط و بستر فوق العاده مناسب منطقه برای کشت درخت توت می باشد.

میوه ای بهشتی و بینهایت مفید و سرشار از انواع مواد مغذی. درخت توت. درخت بومی منطقه می باشد و کشت این درخت مفید علاوه بر حفظ خاک، تلطیف هوا و تقویت حوضه آبخوان، تاثیری به سزا در کار آفرینی و تولید و همچنین تقویت بودجه و درآمد روستائیان دارد.

۱۴۰۴/۷/۶

مهراب.


کدخبر: 3081

تعداد بازدید: 3633