به یاد فروغ فرخزاد:
پنجاه و پنج سال پس از فروغ شعر ایران
آرزوی من آزادی زنان ایران و تساوی حقوق آنها با مردان است… من به رنجهایی که خواهرانم در این مملکت در اثر بیعدالتی مردان میبرند، کاملاً واقف هستم و نیمی از هنرم را برای تجسم دردها و آلام آنها به کار میبرم. آرزوی من ایجاد یک محیط مساعد برای فعالیتهای علمی هنری و اجتماعی زنان است.
فروغ فرخزاد (۸ دی ۱۳۱۳ – ۲۴ بهمن ۱۳۴۵) با نام کامل فروغزمان فرخزاد عراقی شاعر نامدارِ برجسته و مستندساز معاصر ایران است. وی پنج دفتر شعر منتشر کرد که از نمونههای شایان شعر معاصر فارسی اند. فروغ فرخزاد در ۳۲ سالگی بر اثر واژگونی خودرو درگذشت.
فروغ با مجموعههای اسیر، دیوار و عصیان در قالب شعر نیمایی کار خود را آغاز کرد. سپس آشنایی با ابراهیم گلستان، نویسنده و فیلمساز سرشناس ایرانی، و همکاری با او، موجب تحول فکری و ادبی در فروغ شد.
وی در بازگشت دوباره به شعر، با انتشار مجموعه تولدی دیگر، ستایش گستردهای برانگیخت. سپس مجموعه ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد را منتشر کرد تا جایگاه خود را در شعر معاصر ایران بهعنوان شاعری بزرگ تثبیت کند. آثار و اشعار فروغ به زبانهای انگلیسی، ترکی، عربی، چینی، فرانسوی، اسپانیایی، ژاپنی، آلمانی و عبری ترجمه شدهاند.
فروغ فرخزاد از عامهترین جلوههای فرهنگی فمینیسم در تاریخ ایران بودهاست. شعرها و گفتاوردهای فروغ در طی زندگی کوتاه هنری خود مورد تحسین منتقدان و محبوبیت فراوان نزد مردم و ادبیات دوستان بودهاست.
تا آنجا که میدانیم #فروغ_فرخزاد فقط یکبار ـ از سر تفنن شاید ـ شعری را به قصد ترانه شدن سرود. ترانۀ «در خموشیهای ساحل» که روی موسیقی #کلیفبارمن و با صدای #محمد_نوری اجرا شد. شعری که متن آن در هیچیک از پنج مجموعه اشعار او دیده نمیشود.
پس فروغ، ترانهسرا نبود و شاید حتا در زمان نوشتن و انتشار اشعارش فکر نمیکرد بعدها سرودههایی از او آهنگین و به شکل ترانه با صدای خوانندگان مختلف اجرا شود.
اشعار فروغ فرخزاد در سه دفتر اول، بیشتر در قالب «چهار پاره» است. در دو دفتر بعدی اما نیمایی میسراید و در «تولدی دیگر»، یکی دو مثنوی و غزلواره هم دارد.
مثنوی عاشقانه ، با مطلع «ای شب از رویای تو رنگین شده»، شناخته و بهگوش آشناترین سرودۀ او در این قالب شعری است.
در مجموعه ترانههای که بر مبنای سرودههای فروغ فرخزاد خوانده شده، بعد از سرودۀ «آفتاب میشود»، مثنوی «عاشقانه» بیشترین اجرا را با صدای خوانندگان مختلف دارد.
ترانههایی که اشعار آن برگرفته یا بخشی از سرودههای اوست. چیزی نزدیک به پنجاه ترانه با صدای خوانندگان مختلف و اجراهای متفاوت است (حتی ترانهای با صدای #احمدظاهر، خوانندۀ نامآشنای افغانی)
پایان زندگی
آرامگاه فروغ فرخزاد، گورستان ظهیرالدوله، تهران.
حادثه در ساعت ۴:۳۰ بعد از ظهر دوشنبه ۲۴ بهمن، ۱۳۴۵ هنگام رانندگی خودروی جیپ ابراهیم گلستان،در مسیر بین دروس و قلهک خیابان لقمانالدوله ادهم (بعداً شهید کماسایی) چهارراه مرودشت (بعداً شهید سوری) ۳۵°۴۶′۱۳٫۷۸″ شمالی ۵۱°۲۶′۵۳٫۲۱″ شرقی اتفاق افتاد. به گفته ابراهیم گلستان فروغ قرار بود برای امور فنی فیلمی را به استودیو من (که اکنون در اختیار سیمافیلم است) ببرد. تصادف در مسیر برگشت و در صد متری استودیو اتفاق میافتد. مستخدمی که همراه فروغ بوده گلستان را خبر میکند و او را به بیمارستان هدایت که در بیست متری استودیو بود میبرند اما به این علت که او بیمه کارگری ندارد در آن بیمارستان پذیرفته نمیشود و در نهایت او را به بیمارستان رضا پهلوی (بیمارستان شهدای تجریش) میبرند که در آن بیمارستان فروغ فوت میکند.
روز چهارشنبه ۲۶ بهمن جسد او را در امامزاده اسماعیل (زرگنده) شستشو دادند و با حضور خانواده، دوستان و علاقهمندانش در گورستان ظهیرالدوله به خاک سپردند. صادق چوبک، ابوالقاسم انجوی شیرازی، جلال آلاحمد، مهدی اخوانثالث، احمد شاملو، هوشنگ ابتهاج، سیاوش کسرایی، بهرام بیضایی، نجف دریابندری، احمدرضا احمدی و بسیاری دیگر از هنرمندان و نویسندگان در این مراسم حاضر بودند. ناصر تقوایی تصویر بخشهایی از این مراسم را در فیلم مستند فروغ فرّخزاد ۱۳ دی ۱۳۱۳ - ۲۴ بهمن ۱۳۴۵ آورده.
سالها بعد، در دهه ۱۳۹۰، مسعود کیمیایی گفت که خود جسد فروغ را پیش از خاکسپاری شسته. خانواده فرخزاد این گفته را خلاف واقع دانست.
برخورد با آثار و سانسور
فروغ فرخزاد در دوران زندگیاش در دوره حکومت محمدرضا شاه پهلوی، سانسور نشد، اما پس از مرگش آثار او در دورههای مختلفی سانسور شدند.
آرزوی فروغ از زبان خودش:
آرزوی من آزادی زنان ایران و تساوی حقوق آنها با مردان است… من به رنجهایی که خواهرانم در این مملکت در اثر بیعدالتی مردان میبرند، کاملاً واقف هستم و نیمی از هنرم را برای تجسم دردها و آلام آنها به کار میبرم. آرزوی من ایجاد یک محیط مساعد برای فعالیتهای علمی هنری و اجتماعی زنان است.
با توجه به این که تطور احوال وجودی فروغ در طی دوران کوتاه زندگی خود به ما نشان میدهد که او به تقدیر و سرنوشت از پیششکلگرفته برای خود راضی نبود و با جسارت و آزادی اراده در جهت تغییر ماهیت و نحوه تفکر و شخصیت خود گام برداشت، با توسل به اصل محوری اصالت وجود بر ماهیت مکتب اگزیستانسیالیسم و اشعار مکتوب او در دفاتر پنجگانهاش میتوان خوانشی اگزیستانسیالیستی از زیست جهان فروغ داشت.
آثار
- دفترهای شعر
- ۱۳۳۱ - اسیر، شامل ۴۳ شعر
- ۱۳۳۵ - دیوار، شامل ۲۵ قطعه شعر
- ۱۳۳۶ - عصیان، شامل ۱۷ شعر
- ۱۳۴۱ - تولدی دیگر، شامل ۳۵ شعر
- ۱۳۴۲ - ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد، شامل ۷ شعر
- فیلم
- ۱۳۴۱ - خانه سیاه است
کدخبر: 621
تعداد بازدید: 14600